ارزیابی تغییرات توزیع دز در مقطع نگاری کامپیوتری با تغییر موازی سازی با استفاده از فیلم ebt و فانتوم pmma

مقطع نگاری عرضی کامپیوتری(ct-scan) یکی از روش­های تصویربرداری است که در آن با استفاده از پرتو ایکس تصاویر مقطعی از بدن با تباین (کنتراست) و تفکیک پذیری (رزولوشن) بالا به دست می­آید. با این حال پرتودهی ناشی از آزمون­های مقطع نگاری عرضی کامپیوتری نسبت به سایر روش­های تصویربرداری باعث انتقال دز بیشتر به افراد می­شود. هدف از این مطالعه ارزیابی نحوه توزیع دز در یک فانتوم معادل بافتاز جنس پلی متیل متا آکریلیک (pmma) و همچنین بررسی نحوه تأثیر فاکتور موازی سازی (کولیماسیون) بر روی این توزیع با استفاده از فیلم­های رادیوکرومیکebt  می­باشد.در این مطالعه فیلم­های رادیوکرومیکebt را به ابعاد cm 5× 6 برش داده و با دستورالعمل پرتودهی مشخص با فاکتورهای موازی سازیmm 1، mm 3، mm 5، mm 7 و mm 10، در حالی که سایر پارامترهای تصویربرداری ثابت می­باشند مورد پرتودهی قرار دادیم. 48 ساعت پس از پرتودهی، فیلم­ها با استفاده از دستگاه روبشگر (مدل power look 2100xl) و درکانال قرمز قرائت شدند.چگالی نوری(optical density)  هر یک از فیلم­ها با استفاده از نرم افزار matlab به دست آمد. همانطور که انتظار می­رفت چگالی نوری فیلم با مقدار دز جذبی متناسب بود. همچنین نتایج آنالیز تصاویر نشان دادند که نحوه توزیع دز در دستگاه مقطع نگاری عرضی کامپیوتری  غیر یکنواخت می­باشد. علاوه بر آن، نتایج نشان دادند که مقدار شاخص دز حجمی اندازه­گیری شده توسط فیلم­های ebt در فاکتورهای موازی سازی متفاوت بیش از مقدار شاخص دز حجمی مندرج بر روی کنسول اپراتور می­باشد. این اختلاف در فاکتور موازی سازی برابر با mm 1 معادل 25/1% 5/13 % و در فاکتورموازی سازی برابر با mm 10 معادل 25/1% 7/0% می­باشد. همچنین مشخص شد که با افزایش فاکتور موازی سازی در دستگاه مقطع نگاری عرضی کامپیوتری، مقدار دز جذبی کاهش می­یابد. کمترین مقدار دز جذبی در فاکتور موازی سازی mm 10 و بیشترین مقدار دز جذبی در فاکتور موازی سازی، mm 1 مشاهده شد.